Techniki nadruku na odzieży

T-shirty z nadrukami już od latach 60. ubiegłego wieku stanowią doskonałe medium służące wyrażaniu swoich myśli i poglądów. Od tego czasu techniki umożliwiające nadruki na koszulkach czy materiałach bardzo się rozwinęły. Poniżej przedstawimy najnowsze i najpopularniejsze sposoby nanoszenie nadruków na tekstylia.

-Sitodruk- najstarsza metoda zdobienia odzieży wywodząca się z tzw. malowania szablonowego, które było znane już w starożytnych Chinach i Japonii. Dzięki tej technice graficznej można wykonywać wielokolorowe nadruki na plastiku, tkaninie i papierze. Tego rodzaju drukowanie polega na przenoszeniu wzoru za pomocą szablonu-matrycy przypominającej siatkę. W miejscach prześwitów przeciska się farbę, a następnie przenosi ją na materiał.

Technika powielania obrazu metodą sitodruku, obok szablonów, jest najprostszym sposobem na rozprzestrzenienie plamy koloru na materiale o płaskiej powierzchni. Wyróżnia się ona wysoką rozdzielczością, pełnym kryciem koloru, odwzorowywaniem skomplikowanych wzorów, dużą szybkością druku oraz bardzo wyrazistymi i nasyconymi kolorami. Ponadto jest to wodoodporna, atrakcyjna cenowo, odporna na czynniki atmosferyczne i opłacalna w dużych nakładach metoda nadruku, która posiada dużą trwałość mechaniczną. Wymaga jednak konieczności przygotowania matrycy/sita oraz jest nieopłacalna dla niskich nakładów (poniżej 50 sztuk).

nadruk na koszulkach

-Termotransfer (inaczej termonadruk)- technika wykonywania nadruku, która polega na termicznym wgrzaniu w wybrany materiał wcześniej przygotowanej grafiki pokrytej klejem. Rysunki nanosi się przy pomocy szablonów lub urządzeń służących do masowego powielania. Termotransfer stanowi dość prosty w przygotowaniu sposób nadruku na tekstyliach, pozwalający na wykonanie niewielkiej ilości kopii oraz pełne krycie kolorem. Nadruki wykonane tą techniką charakteryzują się wysoką, fotograficzną jakością, a także dużą wytrzymałością. Termodruk jest opłacalny przy średnich bądź dużych nakładach i często stosuje się go w przemyśle reklamowym. Tego rodzaju metodę stosujemy wówczas, gdy niemożliwy jest sitodruk ze względu na kształt przedmiotu (np. czapka) lub kiedy materiał ma grubą strukturę. Mimo wielu zalet nadruki uzyskiwane techniką termotransferu są dość nietrwałe i łatwo ulegają zniszczeniu, np. podczas prania lub po wpływem działania czynników atmosferycznych.

-Flex- najtrwalsza, obok haftu, metoda tworzenia nadruków, która polega na ploterowym lub laserowym wycięciu wzoru z pokrytej klejem folii, a następnie wgrzaniu jej w materiał za pomocą termoprasy. Flex nie wymaga przygotowywania matryc. Technika ta pozwala wykonać nadruki odblaskowe, metaliczne oraz bardzo gładkie, a także uzyskiwać efekt sztywności. Najczęściej używa się jej do ozdabiania nadruków bądź personalizacji odzieży. Jest opłacalna nawet przy niskich nakładach, nie ma dodatkowych kosztów przygotowania i umożliwia nadrukowanie zdjęć.

-Flock- nadruk o efekcie zamszu, uzyskiwany poprzez nanoszenie strzyży tekstylnej (wiskozy) o różnej długości włosa. Wycięty wzór wgrzewa się w materiał w wysokiej temperaturze oraz pod ciśnieniem. Flock może być stosowany na wszystkie rodzaje materiałów. Pozwala on na wypukły nadruk o charakterystycznym meszku i aksamitnej fakturze oraz strukturze weluru, którego jakość oraz estetyka są bezkonkurencyjne w porównaniu z innymi rodzajami metod znakowania na odzieży reklamowej. Do jego wad należą: wysoki koszt druku, a także możliwość nanoszenia tylko prostych grafik.

-Haft- technika zdobienia tkanin za pomocą ściegów wykonanych maszynowo igłą i nitką. Haft komputerowy stanowi doskonały sposób na trwałe znakowanie odzieży (m.in. reklamowej), toreb czy innych tekstyliów. Nadaje on wyrobom włókienniczym elegancki wygląd, a ze względu na duże możliwości techniczne i szeroki wybór kolorów (max 16) pozwala stworzyć dowolne wzory. Ponadto charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na spieranie.

-Nadruk cyfrowy- bezpośrednie naniesienie wzoru w postaci grafiki rastrowej (np. bmp, jpg) na tekstylia, w tym głównie bawełnę, przy pomocy drukarki cyfrowej. Pomimo dość wysokiego kosztu nakładu, technika ta pozwala na uzyskanie „oddychającego nadruku” o pełnym kolorze z przejściami tonalnymi, który cechuje się wysoką trwałością.